Thematiseren binnen een budget: dure decoratie op verkeerde plekken

Laat ik beginnen met een warm welkom! Je leest op dit moment het eerste artikel van mijn belevingsblog. Met dit belevingsblog ga ik mijn inzichten en ervaringen delen. Waarom? Simpelweg omdat ik het leuk vind om andere mensen iets te vertellen over de geheimen van een goede belevingswereld.

Laten we naar de aftrap gaan! In dit eerste artikel van 'Thematiseren binnen een budget' behandel ik de vraag: hoe zorg je er nou als themapark voor dat je niet jouw (kostbare) budget steekt in de mooiste decoratie op de verkeerde plekken?

Als je gebonden bent aan een budget, dan moet je keuzes maken. En ja, dat is soms lastig. Je wilt namelijk niet dat het ten koste gaat van de beleving. Het laatste wat je dan moet doen is decoratie plaatsen op verkeerde plekken. Wat versta ik onder verkeerde plekken? Plekken waarbij de gast niet geïnvesteerd kan raken in het verhaal.

Voor snelle attracties zoals een achtbaan kan je de volgende regel opstellen: scenery before seatery except after greenery. Oftewel; werk je niet met megabudgetten zoals Disney en Universal, dan kan je het beste alle thematisering stoppen in ruimtes waar mensen relatief lang verblijven zoals een wachtrij. In de wachtrij heeft de gast namelijk alle tijd om de thematisering goed te observeren en betrokken te raken bij het verhaal. Daarnaast maakt dit het wachten wat vermakelijker en gevoelsmatig minder lang. Alle thematisering die in de attractie wordt gestopt heeft het risico om niet gezien of begrepen te worden, en dat doet pijn als je binnen een budget werkt.

Psyké Underground vs Xpress Platform 13

Om deze theorie te onderbouwen neem ik je mee naar Walibi Belgium en Walibi Holland. In Walibi Belgium vinden we de shuttleloop Psyké Underground. In de wachtrij van Psyké Underground hangen enkele posters die verwijzen naar vreemde wezens die leven in het ondergrondse. Dit doet vermoeden dat je deze wezens nog wel eens kan gaan ontmoeten. Verder bestaat de wachtrij enkel uit metalen wanden, waardoor het wachten langdurig en vervelend kan aanvoelen.

Eenmaal aangekomen op het station krijg je een video te zien van twee wezentjes die een grote rode knop indrukken. Daardoor komt het treintje in beweging en voor je het weet vlieg je met 85 km/u door een looping. De oplettende durfal zal tijdens de looping merken dat er items aan het plafond hangen. Dit zijn tientallen lichtgevende vleermuizen en een geprojecteerd 3D monster.

De donkere ruimte en de snelheid van de achtbaan maken het (bijna) onmogelijk om deze vleermuizen en het monster waar te nemen. Daardoor is de thematisering niet effectief en gaat het verhaal verloren. Enorm zonde van het budget wat hiervoor is gebruikt, helemaal gezien de kansen en mogelijkheden die er liggen om de beleving van het wachten wat op te fleuren.

Met Xpress Platform 13 is Walibi Holland voor een andere aanpak gegaan en is wat mij betreft een schoolvoorbeeld voor de regel ‘scenery before seatery except after greenery. Zij hebben namelijk met hun expertise voor het Halloween product volledig gefocust op een meeslepende wachtrij.

Gasten betreden een afgesloten metrostation in New York. De reden achter de sluiting van dit station is onbekend. Een aantal journalisten hebben een poging gedaan om verslag uit te brengen op locatie. Echter, geen van deze journalisten is teruggekeerd.

Vanaf het moment dat je wachtrij betreedt word je meer en meer in dit verhaal gezogen. Hierdoor is de toon voor de attractie gezet. Dit door optimaal gebruik te maken van thematisering als tool voor storytelling daar waar gasten relatief lang verblijven. Na het instappen beleef je de achtbaan, om na het remmen nog in een laatste scene met een brandende metro te belanden. Effectief thematiseren ✔️

Kortom; werk je met een beperkt budget? Zorg er dan voor dat je geen geld verspilt aan thematering op plekken die de gast niet (goed) gaat zien. Neem een voorbeeld aan Xpress Platform 13 en laten we leren van Psyké Underground.